Selâm, Celâl, Ikrâm

Kamyonları savuran, çatıları kağıt gibi kaldıran fırtına bu satırlara ilham verdi.

---

allâhumme entes-selâm
Allah'ım, Selâm Sen'sin
Deniz kenarındayım, sular sakin, huzurlu. Ağaçlar sessizce yapraklarını döküyor. Kuşlar, böcekler yavaşça hareket ediyor. Her tarafta esenlik ve huzur var.

veminkes-selâm
Selâm Sen'den
Bu huzur, bu sessizlik, bu esenlik... hep Selâm isminin tecellisi.

Foto: Ayfer Aynalı

tebârekte yâ zel-celâl
Ne yücesin, ey Celâlli
Birden fırtına çıktı, deniz köpürdü, kabardı. Fırtınanın uğultusu dalgaların çağıltısına karıştı. Ağaçlar çatırdıyor, bütün yapraklar döküldü. Kuşlar, böcekler çoktan kuytu yerlere saklandı. Uzaktan vahşi hayvanların uluma sesleri geliyor. Zayıf dallar kırılıyor, güçsüz bireyler ölüyor. Bunlar da Celîl isminin tecellisi.

vel-ikrâm
ve İkramlı
Meğer bu celal gösterisi boşuna değilmiş. Arkadan gelen rahmet yağmuru bize ikram olarak geri geldi. Kerîm isminin tecellisi.

Biraz gayretle her olayda bu tecellileri görebiliriz: Selâm, Celâl, Ikrâm. Talak Suresinde (65:3) okuduğumuz gibi:
... vemen yetteqillâhe yec`al lehû maḫracâ
Kim Allah'tan sakınırsa, Allah ona bir çıkış yapar.
veyerzuqhu min ḥaysu lâ yaḥtesib
Ve onu ummadığı yerden rızıklandırır.