Âlem-i Kevn-u Fesâd, bir "yap-boz" dünyası...
"Kevn ve fesâd" denilince akla illâ ki Kehf suresi geliyor:
vadrib lehum meselel-hayâtid-dunyâ
Onlara dünya hayatının misalini anlat
kemâin enzelnâhu mines-semâ
Gökten indirdiğimiz su gibi
fahtalata bihî nebâtul-ard
Onunla yeryüzünün bitkileri birbirine karışır
feasbaha heşîmen tezrûhur-riyâh
Rüzgarın savurduğu çöp kırıntısına döner
vekânallâhu 'alâ kulli şey-in muqtedirâ
Allah her şeyin üstünde bir kudrete sahiptir
Ah dünya hayatı!
Uğraşır bir ev yaparsınız, deprem alır götürür.
Çabalar bir iş kurarsınız, bir yanlış karar iflas ettirir.
Didinir bir çocuk yetiştirirsiniz, bir serserinin çarptığı
araba ile yılların emeği yok olur.
Bir devlet kurarsınız, barbar güçler her şeyi darmadağın eder.
Her biri rüzgarın savurduğu çöp kırıntısı olur gider.
Bu kelimelerin anlamını Esad Coşan'dan dinleyelim:
Kevn, olmak, yapmak demek;
fesâd, olan şeyin bozulması demek.
Meselâ; çocuk küçük küçük oyuncak parçalarını
bir araya getiriyor, bir ev yapıyor.
Öteki yaramaz çocuk da geliyor, bir vuruyor,
darma dağın dağıtıyor. Yapmak ve bozmak...
