
Saat 11'e doğru Cuma namazı için tekrar akın başladı.
Yeşil Kubbe'ye yakın bir yerde oturup bekliyoruz.
12:20'de ilk ezan, 20 dakika sonra ikinci çağrı.
Hutbe başladı:
el-hamdu lillâh
el-hamdu lillâhil-gafûrit-tevvâb
(acaba neden bu isimlerle başladı?)
40:60 veqâle rabbukumud'ûnî estecib lekum
Rabbiniz dedi: "Bana dua edin ki karşılık vereyim"
66:8 tûbû ilallâhi tevbeten nasûhâ
Nasûh tevbe ile Allah'a dönün
30:50 fenzur ilâ âsâri rahmetillâh
Allah'ın rahmetinin eserlerine bak,
keyfe yuhyil-arda ba'de mevtihâ
nasıl canlandırıyor yeri, ölümünden sonra
inne zâlike lemuhyil-mevtâ vehuve 'alâ kulli şeyin qadîr
şüphesiz ki O ölüleri de diriltecektir, O her şeye kadirdir
Ayetler ve hadisler birbirini kovalıyor.
Ayetleri tanıdıkça eski bir arkadaş görmüş gibi seviniyorum:
9:112, 25:70, 9:117, 7:143
Birinci hutbe tekrar 66:8'nin sonuna kadar okunması ile tamamlandı.
İkinci hutbe daha kısa, ama konu aynı. Son ayet de tanıdık:
innallâhe ye-muru bil-'adli vel-ihsâni veîtâi zil-qurbâ
16:90 Allah adaleti, ihsanı ve yakınlara vermeyi emreder
Cuma namazı ise nisbeten kısa: A'lâ ve İhlas sureleri.