Allah ile Kulu Arasındaki Taksim
Allah Teâlâ buyurdu ki: "Ben namazı kulumla kendi aramda iki kısma böldüm, yarısı bana ait, yarısı da ona. Kuluma istediği verilmiştir.
Kul: "elhamdu lillâhi rabbil-âlemîn" deyince, Azîz ve Celîl olan Allah: "Kulum bana hamdetti" der. "er-rahmânir-rahîm" deyince, Allah: "Kulum beni övdü" der. "mâlik-i yevmid-dîn" deyince, Allah: "Kulum beni büyükledi" der.
"Yalnız sana ibadet eder, yalnız senden yardım isteriz" deyince, Allah: "Bu benimle kulum arasındadır, kuluma istediğini verdim" der. "Bizi doğru yola sevket, kendilerine nimet verdiğin kimselerin yoluna, gadaba uğrayanların ve dalâlete düşenlerin değil" dediği zaman, Allah: "Bu da kulumundur, kuluma istediği verilmiştir" buyurur.
Müslim, Salat 38, (395); Muvatta, Salat 39, (1, 84-86); Tirmizi, Tefsir, Fatiha, (2954, 2955); Nesai, İftitah 23, (2,135, 236)
Hz. Peygamber (SAV), Ubey İbnu Ka'b (RA)'a uğradı. O namaz kılıyordu. Rasulullah şöyle buyurdu:
"Nefsimi kudret elinde tutan Zat-ı Zü'l-Celâl'e yemin ederim ki, Allah, Fatiha'nın bir mislini ne Tevrat'ta, ne İncil'de, ne Zebur'da, ne de Furkan'da indirmemiştir. O (namazlarda) tekrarla okunan yedi ayettir." (Tirmizi hadisin sahih olduğunu söylemiştir. Nesai'nin yine Ebu Hüreyre'den yaptığı bir rivayette: "O (Fatiha suresi) benimle kulum arasında taksim edilmiştir. Kuluma istediği verilmiştir" ziyadesi vardır.)
Tirmizi, Sevabu'l-Kur'an 1, (2878)
