İnsan bebekken ya da çocukken nerdeyse günlerini tamamen aczini izhar ede ede geçiriyor. Sonra durup, Yaradan'ını bilip, "Yalnız O'na kulluk eder ve yalnız O'ndan yardım dileriz"in sırrına ermesi gerekiyor... Bu ise hakikaten derin bir iç terbiyeyle mümkün...
Hem bazen de imtihan seviyeleri oluyor insanın.. Bazı seviyeleri rahatça geçebiliyor. Dik duruyor. Dayanıyor. Ama bazen de tutup bir noktada aczini izhar etme aczine düşüyor... Halbuki Allah'tan başka ona verecek olan bir zat yokken... Bir tek Allah varken... Herşey ancak O'nun bir "Ol!" demesine bağlıyken...
İnsan için ne büyük gaflet, sadece O'na yönelip de istemek varken kullara yönelmesi... Adresi şaşırması... Hem hani, gayrıya yöneliyor da ne oluyor? Allah nasip etmezse hiçbir şey olmuyor.
Halbuki Yakub (AS) gibi olmak vardı...
Şimdi Yusuf suresini açıp bakalım. Hz Yakub en sevdiği,
üstüne titrediği, rûyâ ile müjdelenmiş oğlunu kaybediyor.
Cevaba dikkat, en ufak bir şikayet izi var mı?
bel sevvelet lekum enfusukum emrâ, fesabrun cemîl
18. Sizi nefsiniz bir işe sürükledi, artık bana güzelce sabır gerekir
vallâhul-muste'ânu 'alâ mâ tasifûn
anlattıklarınıza ancak Allah'tan yardım istenir
Yusuf'un derdiyle yanarken, bu sefer en küçük ve en büyük, iki oğlunu daha kaybediyor. Arada uzun yıllar var, ama cevap aynı. Burada fazladan bir ümit var, "hepsini birden" diyor.
bel sevvelet lekum enfusukum emrâ, fesabrun cemîl
83. Sizi nefsiniz bir işe sürükledi, artık bana güzelce sabır gerekir
'asallâhu ey-ye°tiyenî bihim cemî'â
belki Allah onların hepsini bana getirecektir
innehû huvel-'alîmul-hakîm
şüphesiz O bilendir, hakimdir
Yakub, yüreği yanan ama acısını hep içinde saklayan, üzüntüsünden gözlerine ak düşen, o derin yalnızlığı ve hüznüyle ancak Rabbine yönelen sessiz ve mazlum bir nebidir. Her daim güzelce sabredenlerdendir. Çevresinde kimseler onu anlamaz. Hatta onu kınarlar, "Yusuf'u anıp durman seni bitkin düşürecek veya helâk olacaksın" derler.
En güzel cevabı yine o verir.
innemâ eşkû bessî vehuznî ilallâh
86. Ben derdimi ve tasamı yalnız Allah'a açarım
vea'lemu minallâhi mâ lâ ta'lemûn
Allah katından, sizin bilmediklerinizi bilirim
Burada şikayet var, ama asla aciz kullara değil!
Herşeyi bilen, herşeye gücü yeten Rabbine.
